نوبهار است در آن کوش که خوش دل باشی
آ ن عید سعید آ مد
بر گیر ودهل می زن
کان یار پدید آ مد
نوبهار است در آ ن کوش که خوش دل باشی
که بسی گل بدمد بازو تو در گل باشی
عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد
ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد
تا سرا پرده گل نعره زنان خواهد شد
گل عزیز است غنیمت شمریدش صبحت
که به باغ آ مد از این راه واز آ ن خواهد شد
حافظ از بهر تو آ مد سوی اقلیم وجود